Hyukjae’s Part
ถ้าถามว่าตอนนี้ผมรู้สึกยังไงที่ถูกขอแต่งงานและผมเองก็ตอบตกลงแบบไม่ลังเลเลย
ผมแค่รู้สึกว่าความรักถ้ามันใช่ก็คือใช่และหัวใจของเราจะรู้ได้เองเมื่อถึงเวลา
ผมรู้ครับ
ผมรู้ว่าผมต้องการเขา ผมเองก็ต้องการคุณทงเฮไม่ว่าจะตอนนี้หรือในอนาคต
“คุณหมอครับ
ผมขอได้มั้ยครับ”
“คะ
ครับ” ผมตอบรับแม้จะกล้า ๆ กลัว ๆ
“ผมจะทะนุถนอมคุณหมอ”
“ผมเชื่อใจคุณทงเฮนะครับ”
“ครับ”
แผ่นหลังของผมสัมผัสกับที่นอนนุ่ม
คุณทงเฮคร่อมตามลงมาประกบริมฝีปากจูบ ผมโอบกอดรอบคอของเขา
รั้งลงมาให้จูบของเราแนบแน่นมากกว่าเดิมลึกซึ้งกว่าเดิม
ปลายจมูกโด่งของเขาคลอเคลียที่ใบหน้าและลำคอของผม
ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องทำอะไรต่อไป นอกจากนอนนิ่งปล่อยให้อารมณ์นำทาง
“อ๊ะ”
ผมสะดุ้งเมื่อคุณทงเฮวางมือลงที่ตัวตนของผม
“หมอไม่ต้องกลัวนะครับ”
“ก็ยังกลัวอยู่ดีครับ
หมอไม่เคยทำแบบนี้”
“ผมจะช่วยคุณหมอเองครับ
แค่คุณหมอปล่อยตามอารมณ์ไม่ต้องเกร็งนะครับ”
“คะ
ครับ เบา ๆ นะ”
“ครับที่รัก”
คุณทงเฮจุมพิตที่หน้าผากของผม รอยยิ้มที่มอบให้ทำให้ผมคลายกังวลได้บ้าง
เสื้อของผมถูกถอดรั้งออกไป
รู้สึกเขินอายเมื่อต้องเปลือยต่อหน้าเขาและยิ่งเมื่อกางเกงถูกดึงรั้งลงไปอีกชิ้นผมก็หน้าร้อนผ่าวและลามไปทั้งตัว
ฮือ
“ปิดไฟได้มั้ยครับ
หมอเขิน” ผมปิดหน้าตัวเองไว้เพราะมันคงแดงมาก ๆ
“ได้ครับ”
คุณทงเฮเดินไปปิดไฟและทำอะไรสักอย่างก่อนจะเดินเข้ามาหาผมที่นอนนิ่งอยู่บนเตียง
สัมผัสจากมือหนาลากมาตามเรียวขาของผม ขนลุกไปหมดแล้ว
“คุณทงเฮ
คือ” ผมเปิดตามองอีกคนที่ถอดเสื้อออกแล้ว แสงไฟสลัวทำให้ผมมองเห็นแผงอกแกร่งของเขามันช่างดึงดูดสายตาของผมเหลือเกิน
“ครับ?”
“ผมรักคุณ”
“ผมก็รักหมอครับ”
เขาโน้มกายลงมาซุกไซ้ที่ต้นคอและจูบพรมไปตามลาดไหล่ สัมผัสวาบหวามทำเอาท้องไส้ผมปั่นป่วนไปหมด
มันรู้สึกดีและวูบโหวงในบางครั้ง
มือหนาลากสัมผัสไปตามผิวกายและหยุดลงที่ตัวตนของผม
คุณทงเฮสอดนิ้วเข้ามาที่ขอบชั้นในของผมดึงรั้งลงไป
ผมบิดกายและอยากจะหนีออกไปจากมือหนาแต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อมันคือความคิดแต่ความเป็นจริงคือผมนอนนิ่งขยับไปไหนไม่ได้เลย
ริมฝีปากหยักกดลงมาที่หน้าอกของผม
และเมื่อปลายลิ้นชื้นแตะสัมผัสที่ส่วนอ่อนไหวผมก็สะดุ้งเฮือก ยอดอกของผมแข็งชูชันสู้ลิ้นของเขา
ผมจับที่นอนข้างตัวจนยับย่นหลับตาแน่นปล่อยให้อีกคนทำตามใจ
มันรู้สึกดีแบบนี้นี่เอง
แล้วเขาต้องอดทนอดกลั้นมากแค่ไหนนะ และผมเองก็ไม่ต่างกัน
“คุณหมอครับ
ผมขอนะ” คุณทงเฮเงยหน้าจากหน้าท้องของผม
ผมพยักหน้าตอบรับเขาก็ก้มลงไปครอบครองตัวตนของผมไว้ด้วยปาก
“อ๊ะ
อื้อ คุณ ทะ ทงเฮ”
“อื้ม”
เขารูดรั้งจนผมแทบคลั่งนอนดิ้นเร่า ๆ
ปล่อยให้เขาปรนเปรอไม่หยุดจนในที่สุดผมก็ทนไม่ไหวกระตุกเกร็งแล้วปลดปล่อยออกมา
หอบหายใจถี่เมื่อถึงฝั่งฝัน
ขาของผมถูกรั้งขึ้นให้อ้าออกและชันเข่าคุณทงเฮรีดน้ำขาวขุ่นจากแก่นกายของผมแล้วสอดปลายนิ้วเข้ามาที่ช่องทางด้านหลังของผม
“อ๊ะ!”
ผมไม่คุ้นชินกับสิ่งนี้
“ผมขอเข้าไปนะครับ
ผมจะเข้าช้า ๆ”
“คะ
ครับ”
คุณทงเฮค่อย
ๆ สอดนิ้วเข้ามาในตัวผม ทุกอย่างเป็นไปอย่างเนิบช้า อ่อนโยนแม้จะกังวลแต่ก็ยังทำใจดีสู้เสือ
ปล่อยให้ปลายนิ้วเข้ามาเรื่อย ๆ
ผมเจ็บแต่ก็ยังกัดฟันสู้
จากหนึ่งนิ้วที่เข้ามาก็เพิ่มเป็นสองและสาม มันคับแน่นและอึดอัดแถมยังเจ็บอีกต่างหาก
แม้ว่าผมจะคุยเรื่องแบบนี้กับคยูฮยอนมาบ้างแล้วแต่พอเจอเข้าจริง ๆ
ก็เจ็บกว่าที่คิด
ฮือ
ถ้าผมไม่ให้เขาไปต่อ คุณทงเฮจะโกรธผมมั้ยนะ
“คุณหมอเจ็บมากมั้ยครับ”
“มะ
หมอทนได้ครับ”
“ผมขอเข้าไปในตัวหมอนะครับ”
“อืม
ๆ” ผมยกมือปิดหน้าอีกครั้ง
“ผมจะเบามือ
คุณหมอช่วยมองหน้าผมได้มั้ยครับ”
“หมออายครับ”
“มองตาผมนะครับ”
นำเสียงอ้อนวอนทำให้ผมต้องยอมเปิดหน้า แล้วพยักหน้ามองหน้าคุณทงเฮ
เขากำลังถอดกางเกงออกและผมเห็นว่าคุณทงเฮยิ้ม เขาสวมใส่ถุงยางอนามัยพร้อมทั้งชโลมเจลหล่อลื่นที่ไม่รู้ว่าไปเตรียมมาตั้งแต่ตอนไหน
แล้วขยับเข้ามาสอดแขนใต้ข้อพับขาแทรกกายเข้ามาที่หว่างขาของผม
ทุกอย่างไม่ได้เร่งรีบแต่ค่อยเป็นค่อยไป
เขาทะนุถนอมผมอย่างที่พูด ผมเชื่อใจเขาครับ
“หมอครับ
ถ้าไม่ไหวบอกผมนะ”
“ครับ
หมอไหว”
“น่ารักจัง”
“งื้อ
หมออายจะแย่แล้วครับ” ผมปิดหน้าอีกครั้ง
อุณหภูมิร่างกายของผมต้องสูงเหมือนคนเป็นไข้แน่ ๆ หน้าผมจะไหม้แล้ว
“โฮ่ง!”
“ฮารุ
ชู่ว พ่อทำการบ้านกับแม่ก่อนนะนอนไปเลย” คุณทงเฮหันไปบอกฮารุ
พอได้ยินแบบนี้หัวใจของผมก็ยิ่งเต้นรัว
ฮารุกำลังมองเราอยู่นะ
ฮือ
“หงิง”
“ชู่ว”
“หมอเขินฮารุ”
“เขินผมคนเดียวก็พอแล้วครับ”
คุณทงเฮจูบเบา ๆ ที่หัวเข่าของผมแล้วจับแก่นกายแตะที่ช่องทางของผม
“อะ
หมอกลัว”
“ผมจะเข้าช้า
ๆ นะครับ หมอไม่ต้องเกร็งเชื่อใจผม มองหน้าผม”
“ครับ”
ผมสูดลมหายใจแล้วเปิดหน้ามองไปที่อีกคน สบตากับสายตาคมที่มองมา
คุณทงเฮค่อย
ๆ สอดดันแก่นกายใหญ่เข้ามาในตัวของผม ผมตื่นเต้นและตื่นกลัวเมื่อสัมผัสแรกแตะและค่อย
ๆ เข้ามาได้แต่กดเม้มริมฝีปากแน่น
“อย่ากัดปากครับเดี๋ยวเลือดออกนะ”
เขาโน้มลงมาแล้วประกบปากจูบ อย่างน้อยก็พอช่วยให้หัวสมองของผมขาวโพลนแล้วคลายเจ็บกังวลจากส่วนล่างที่กำลังเข้ามา
มันเจ็บและอึดอัดแต่ผมก็พยายามจะผ่อนคลายที่สุด
คยูฮยอนบอกว่าครั้งแรกก็ต้องทนเจ็บหน่อยแต่มันจะดีขึ้นเอง
ฮือ
ใครจะไปคิดว่าจะเจ็บขนาดนี้ตอนแรกว่าเจ็บแล้วนะ
แต่นี่เจ็บกว่าตอนนิ้วสอดเข้ามาอีกตั้งมากโข เจ็บมาก ๆ เลย
น้ำตาของผมไหลออกมาเพราะความเจ็บ
แต่คุณทงเฮก็ยังจูบคล้ายจะปลอบประโลมผมจนหายใจไม่ทันแล้วครับ
“อ๊ะ!”
“หมอ
เจ็บเหรอครับ”
“ฮือ
เจ็บ หมอไม่เอาแล้ว ไม่แล้ว ฮือ” แต่ผมก็ทนไม่ไหวเมื่อในที่สุดคุณทงเฮดันตัวตนคับแน่นเข้ามาในตัวผมสำเร็จ
แต่มันเจ็บมากจริง ๆ ครับ ตอนนี้จะว่าผมขี้ขลาดก็ยอมจะว่าผมร้องไห้งอแงเหมือนเด็กก็จะไม่โกรธเพราะผมเจ็บจริง
ๆ
“หมอครับ
หมอมองหน้าผมครับ ผมขอโทษที่ทำให้หมอเจ็บ หมอครับ”
“ฮือ
ไม่เอาแล้ว เจ็บ ฮือ” ผมไม่มีสติแล้วครับตอนนี้
“หมอครับ
อดทนได้มั้ยครับ ผมขอร้องเพราะผมต้องการคุณหมอมากจริง ๆ ผมต้องการหมอนะครับ”
มือหนาประคองใบหน้าของผม
สายตาเว้าวอนมองมาทำให้ผมหยุดฟูมฟายแล้วสะอึกสะอื้นแทน
“ฮึก
ผม”
“อดทนอีกหน่อยนะครับ
แต่ถ้าครั้งนี้หมอไม่ไหวจริง ๆ ผมสัญญาว่าจะหยุด”
“ฮือ”
“หมอ
โอเคครับ ผมจะหยุด”
“คุณทงเฮ!”
ผมจับมือของเขาไว้ก่อนอีกคนจะถอยออกไปจริง ๆ
“ผมจะไม่ฝืนใจหมอครับ”
“ไหวครับ
ฮึก หมอไหว” ผมต้องไหวสิ ผมทำได้
“แน่ใจนะครับ”
“ครับ
ต่อเถอะ”
“ครับ
คนเก่ง” ริมฝีปากหยักกดลงมาที่แก้มของผม
คุณทงเฮยกยิ้มแล้วค่อย ๆ ขยับตัวตนที่ถูกผมกลืนกินไว้อยู่จนมิด
ตอนนี้เราเป็นของกันและกันแล้วสินะ…ผมเป็นของคุณทงเฮโดยแท้จริง
“อ๊ะ”
เจ็บจัง
“ผมรักทุกอย่างที่เป็นหมอเลยครับ”
“อือ
อะ อ๊ะ” คุณทงเฮขยับถี่ขึ้น
“คุณหมอทำให้ผมแทบคลั่ง”
“อ๊าส์”
ผมร้องออกมาอย่างน่าอาย น่าอายจริง ๆ แต่ก็ห้ามไม่ได้เมื่อเขาเก่งเหลือเกิน
คุณทงเฮจับตัวตนของผมรูดรั้งไปพร้อม ๆ
กับการขยับสะโพกกดแก่นกายเข้ามาและถอยออกไปก่อนจะเข้ามาใหม่ ทำแบบนี้ซ้ำ ๆ
จนผมก็แทบคลั่ง
“อ๊าส์
หมอครับ”
“คุณทงเฮ”
ยอมรับว่าตอนแรกมันก็เจ็บแต่ตอนนี้ผมเองก็ชอบที่เขาทำ
เจ็บแต่ก็ทนไหวและมันรู้สึกดีขึ้นเรื่อย ๆ คยูฮยอนไม่ได้โกหกผมสินะ
ตอนนี้ผมต้องการคุณทงเฮมากเลยล่ะครับ
น่าอายจริง
ๆ เลย
End Hyukjae’s Part
ผมมีความสุขกว่าทุกวันเลยครับ
มีความสุขมาก ๆ ที่ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง วันที่ผมได้หมอทั้งตัวและหัวใจ
คุณหมอน่ารักมาก
ตัวขาว ๆ ผิวเนียน ๆ ผมนี่ต้องยั้งใจแทบตายเพื่อไม่ทำรุนแรงเกินไป
ต้องเข้าใจครับว่านี่เป็นครั้งแรกของหมอ ผมต้องทะนุถนอมหมอไว้มาก ๆ
ไม่อยากทำให้หมอเจ็บหรอกนะครับแต่ว่าครั้งแรกก็แบบนี้แหละ
“อะ
อ๊ะ หมอ ฮือ”
“อีกนิดนะครับหมออีกนิดเดียว”
ผมกดกระแทกตัวตนเร่งเร้าเมื่ออารมณ์มาถึงจุดพีค
สงสารหมอก็สงสารครับแต่เวลานี้มันต้องกดเข้าไปกระแทกเข้าไป
คนน่ารักของผมนี่เบ้หน้าเหยเกเลยแต่ก็ยังน่ารักและเซ็กซี่โคตร ๆ ครับ
“ฮือ
หมอไม่ไหว ละ แล้ว อ๊ะ ครับ อ๊าส์” ร่างเล็กกระตุกเกร็งแล้วปลดปล่อยความต้องการออกมาจนเต็มมือของผม
ผมเองก็ถึงฝันแล้วเช่นกันกระตุกเกร็งและรีบถอนแก่นกายออกมารูดรั้งจนน้ำขาวขุ่นเลอะหน้าท้องของหมอ
คนใต้ร่างหอบกระเส่าเม็ดเหงื่อผุดพรายทั่วหน้า
ผมยิ้มกับท่าทางนั้นอยากจะทำให้หมอช้ำอีกสักรอบแต่ก็สงสารครับเลยต้องยอมพอแค่นี้ เดี๋ยวพรุ่งนี้หมอไม่สบายไปเที่ยวไม่ได้จะแย่เอา
นาน ๆ ทีหมอจะว่างตรงกันแบบนี้
“ผมพาไปล้างตัวนะครับ”
“หมอไปเองครับ”
หมอจะลุกขึ้นแต่ดูก็รู้ครับว่าหมดแรง
ผมเลยช้อนร่างบางขึ้นมาในอ้อมกอด
“ไม่ดื้อสิครับที่รัก”
“งื้อ
คุณทงเฮอะ หมอยิ่งเขินอยู่” หมอทุบอกของผมแล้วซุกหน้า
โคตรน่าปู้ยี้ปู้ยำครับ ทั้งคืนยังไหว
“ตัวแดงหมดเลย
เขินจริงจังเลยนะครับ”
“นั่นเพราะคุณทำต่างหาก
ฮือ ไม่ต้องแซวเลยนะครับไม่งั้นไม่ให้ทำอีกแล้ว”
“อ่า
ไม่เอาไม่งอนนะครับ ไม่แกล้งแล้วครับ”
“ฮือ”
“โธ่หมอ
ฮ่า ๆ”
ผมช่วยล้างตัวให้หมอแต่หมอก็รีบหนีออกไปก่อนที่ผมจะจัดการตัวเองเสร็จเสียอีก
พอหมอออกไปผมก็ได้แต่หัวเราะแล้วสำเร็จโทษน้องชายอีกรอบ
รอบเดียวไม่พอจริง
ๆ ให้ตายเถอะ หมอตัวขาวนอนเปลือยตรงหน้าใครจะอดใจไหววะ
คอมเมนต์เป็นกำลังใจและอ่านต่อที่เด็กดีนะคะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น